Yedi kusurlu şeytan

 


Bir şeytana aşık olmuşum…

Değer bilmez ,gelen geçen görgüsü olan,

Yedi kusurlu bi’ şeytana.

Bencilliği kibrinin bi tezahürü gibi , üstüne yok. 

Onun köyünde cadı avları bitmez , hep daha fazlasını ister… 

Gülüşü güzel bir niyet gibidir, öfkesi dört mevsimin reklamı…

Gariptir ama

Bönlükten korkar , yalnızlıktan adam akıllı korkar babasından da korkar nedense

ama yerine göre gözü de pektir 

Tüm ruhları obur bi vampir gibi sömürür..

Şimdi soruyorum ona tüm bu kanlı karnavallarda kim ki, bu ruh emici? 

İçindeki sevgi insanları atlayarak hayvanlara falan yönelmiştir

Özellikle kedisine karşı iyice duygusallaşır 

iki gözü iki çeşme…

Tembelliği sevmemektir tüm felsefesi, birileri onu sıkılana kadar tatmin etmeli.

Haseti yoktur (!) gerek de duymaz güya,

Dünya müzesinin en renkli portresidir zaten.

Bu yüzden sigarasını hep zirveden yakmaya çalışır…

Ama bir yedinci kusuru da var ki diğer altılı hikaye.

Tanrı gibi tapar şehvetine ,güzelliğine ve makyajı üstüne sayısız özdeyişi vardır.  

Şehvetine tanrı gibi tapar da çirkinlikten ödü kopar,

güzel bulur aynadaki şehvet ve altılısını..

Şimdi soruyor aynadaki şeytan

‘’ ayna ayna söyle bana benden şeytanı var mı bu dünyada ?’’

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yalnızlık

Şık

Boşluk