13

.. . Benim dilimin ucunda o kadar çok konuşulmayı bekleyen kelime var ki dünyadaki tüm dilsizleri şakır şakır konuşturacak kadar fazla tüm imtihan taşlarını ortadan ikiye bölecek kadar sabırlı. Öyle ki en hırçın okyanusları, fırtınaları sanki küçük bir parçasıymış gibi benliğine alacak kadar öfkeli, terazinin bi ucuna koyduğunda anca dünyaların denkleşeceği kadar yoğun ve toparlanmayı bekleyen bazı kelimelerim var. Her sustuğunda kendini daha fazla körükleyen her an patlamaya hazır ,yanar dağlar kadar kindar, nefret dolu kelimeler, cümleler bunlar...

 Kelimeler resmen dilimde zincirlenmiş gibi 

 🎵 Something In The Way Sabahın altısı. hafiften hareketlenmeye hazırlanan yaşam senfonisinin sessiz ve sisli bir ayazla birlikte hazırlanışı. Ben bu sabahın altısında yine uyanık ve yine çekilmez olan yaşamımı enteresan düşünceler ve hayaller içersinde yoğurmaktayım. Az önce kitabımı bi kenara koydum ve bu metini yazmaya koyuldum ve yine aklımda tek bir kişi - tüm özlemim ve nefretimle birlikte-  Nereye varacak bu metin, ne anlatmak istiyorum inanın ki hiç bilmiyorum ama şunu çok iyi biliyorum ki yalnızca iki kişi okuyacak bu metini. İçsel dünyamın dehlizlerinde yorulduğum bu saatlerde az önce bi kenara bıraktığım kitabımı düşünüyorum. Düşünüyorum çünkü herkesin veya genel bir kitlenin kült olarak baktığı bu kitap beni açıkçası fazlasıyla etkileyemedi. Bu bir problem mi? Elbette değil. Her çiçeğin her toprakta yeşermeyeceği gibi az önce bir kenara bıraktığım kitabım da beni çok doyuramadı. Ama bir sorun olarak baktığım mesele şu ki; uzun zamandır ‘çekilmez’ diye nitelediğim ...

  Gülümse çünkü artık hiçbir bokun yok benim için. Dünyaya Mahçupum çünkü seni içimde yaşattığım her an onu çok boşlamışım. Bazı anların tarifi olmaz ama şu anın bi analojisi olsa bir yıldızın önce sönüp sonra patlayışına bile eşdeğer olamazdı. Kainat kadar bi nefret var sadece. Tüm bunları buraya yazıyorum çünkü burası benim iç dünyam . Ve yüzün burda olsa daha fazlasını haykırmayı geç çıt bile etmezdim. Çünkü zamanında bir adamın da yazdığı gibi ‘’ …biz seninle artık düşman bile değiliz… ‘’  en son yazdığımda bir şeyler söylemiştin tam hatırlamıyorum ama bugün gerçek sarhoş uyandı… hem de yolun sonunda sana minnet edecek şekilde.   Geri kalan hayatında mutlu veya başarılı ya da rezil veya yalnız sürdürmen umrumda bile değil artık. Bir daha hiç görüşmemek üzere… Ve Hatırla ki hatırlanmaya değer bir şey değildin.